Zo’n 3,5 jaar geleden begon ik met delen online, vaak ook persoonlijke blogs.
Ik heb het gevoel dat ik dit weer een beetje mag oppakken, maar wel op mijn eigen tijd en wanneer het uitkomt. Om anderen hopelijk ook te kunnen bemoedigen, en ervaringen te delen enzovoort.

Ik zit nu in een proces van wachten en vertrouwen. Tegelijkertijd nog bezig met bepaalde dingen loslaten, maar dat seizoen van loslaten is flink geweest afgelopen jaar. God bereidt ons voor om naar Zweden te gaan, mooi en spannend tegelijk, want er komt nogal wat bij kijken. En 1 van die dingen is; wachten.
Daar heb ik wel wat mee gestruggeld, waar je bij de een ziet dat die zijn huis verkoopt en met de overwaarde gaat emigreren en wat nieuws koopt, of een som met geld op de rekening heeft staan en kan gaan en staan… is het bij ons toch wat anders. Eerder andersom zegmaar. En ik gun het hen absoluut hoor, en ik ben erg dankbaar voor alles dat wij hebben, we hebben het goed. En toch gingen de vragen rond in mijn hoofd, maar God, hoe dan? We hebben de middelen niet, hoe komen we daar, en nog belangrijker, wanneer?
Eerlijk, op sommige momenten wordt ik er moe van, als je ergens bent en er gerust 10x of meer gevraagd wordt naar onze plannen en ‘wanneer gaan jullie?’ etc.. tuurlijk is het lief dat mensen meeleven en nieuwsgierig zijn, niets mis mee :). Maar je wordt zelf weer bepaald bij; We zijn er nog niet, we weten veel nog niet, we willen zo graag….
Aan de andere kant merk ik dat God echt zegt; vertrouw Mij maar, op de juiste tijd en met de juiste middelen zullen jullie gaan.’ Dat kan morgen zijn, over een paar maanden, over een jaar…? Toch is er dan ook weer die rust, ik hoef het niet te weten, ik mag mij slechts voorbereiden, zodat we kunnen gaan wanneer Hij de deur zal openen. Tegelijkertijd kan dat ook weer mooie gesprekken opleveren met anderen, ik denk dat wij mensen maar al te vaak alles nu en snel willen hebben. Who’s with me? Daar heb ik al steeds meer van mogen leren de afgelopen jaren, en ook bij Noé-Fenna willen we aandacht besteden aan vanuit rust leven en zijn in verbondenheid met Hem. Dat willen we toch?!
Daarnaast ben ik gestopt met PuurMendel, dat gaf ook zeker meer rust in ons gezin en vooral in mijn hoofd. De 3e is nu bijna 9 maanden oud en ik vind het fijn bij haar te kunnen zijn en te genieten, iets dat ik bij de andere 2 gemist heb vanwege mijn gezondheid destijds. Toch komen er nog mensen op mijn pad met gezondheidsvragen en geniet ik ervan als ik mee kan denken, ook ga ik proberen toch nog de thuisopleiding tot Orthomoleculair Therapeut aan te vragen en te volgen, simpelweg omdat ik het mega interessant vindt en je weet maar nooit wat ik ermee kan in de toekomst! Mijn eigen gezondheid is momenteel niet optimaal, en daar heb ik van gebaald (nog steeds weleens). In het verleden heb ik veel stilgestaan bij geloof en genezing, voor mijzelf en de dingen waar ik mee te maken heb. Meerdere mensen over gesproken, meerdere boeken gelezen, véél gebeden, wandelen in geloof en gewacht. Laatst heb ik ook weer zo’n periode van verdieping gehad, en dat was best intens, proberen stappen te zetten, in de Bijbel te verdiepen, en eigenlijk alleen nog maar meer vragen krijgen waar je verschillende antwoorden op krijgt als je je erin gaat verdiepen. Goed..in elk geval merkte ik dat dit mij nu niet verder bracht, eigenlijk alleen maar uitputte en zieker maakte. (verder wijdt ik er hier niet teveel over uit) Momenteel leef ik nog met diabetes type 1 en na de zwangerschap had ik een schildklierontsteking en ben daar nog herstellende van, volgens de arts heb ik grote kans dat dit over kan gaan in een auto immuun ziekte, maar daar werk ik aan en praat ik over met God, Hij heeft alles in Zijn hand. Daar vertrouw ik op en kon ik de afgelopen tijd op terugvallen als het mij teveel werd qua vermoeidheid en migraine.
We wilden afgelopen maand heel graag starten met het opnemen van muziekvideo’s, ons verlangen is om elke maandagochtend een video met een lied/getuigenis/verhaal te delen met jullie ter bemoediging en verdieping voor de nieuwe week! Ik geloof dat dat er gaat komen, maar vanwege gezondheid en zorgen rondom de kids ging dat nog even niet :)
Over een maand gaan we voor 10 dagen naar Zweden. Samenzijn en genieten van het land en we gaan (nieuwe) mensen ontmoeten daar, heel veel zin in!
Wellicht is deze blog meer een update geworden haha, maar ik ga binnenkort vast meer delen!
Liefs,
Mendel