Roddelen, praten over anderen.. sommigen kicken erop, sommigen hebben het niet door, sommigen zijn onzeker en uiten het hierin..
Dit onderwerp is iets waar ik al m'n hele leven mee struggle. En nee, ik ben ook zeker niet perfect, en maak me er weleens schuldig aan, dit blog is voor een ieder die er moeite mee heeft, ook voor mij :)
Ik heb het in mijn opgroeien thuis ook niet echt meegemaakt, over anderen praten.. soms vind ik het moeilijk onderscheid te maken tussen roddelen en 'even' iets delen over een ander. In gezelschappen loop ik er regelmatig tegenaan.
Als klein meisje werd ik soms gepest op school en was ik hét onderwerp, later als tiener zat ik in een meidenklas, en ja daar wordt nogal gekletst natuurlijk. Ik kon me niet indenken hoe en waarom mensen zo over iemand konden praten..regelmatig verliet ik het gesprek omdat ik het zinloos vond en er niet aan wilde deelnemen.
Er zit zeker een verschil in, je kunt iemand iets vertellen over een ander als je daarmee op een juiste manier je hart kunt luchten, of je vertelt wat de ander bezighoudt.
De Dikke van Dale beschrijft roddelen als het opzettelijk slecht praten over iemand, in ongunstige zin en vaak onwaar, maar ik denk dat je dit nog veel breder kunt trekken.Ik geloof dat wat je zegt, ook over een ander, gevolgen heeft.Een aantal teksten die ik daar mooi bij vindt passen.
Spreuken 18:21 - Woorden hebben macht over leven en dood, wie zijn tong koestert, plukt daarvan de vruchten.
Efeziërs 4:29 - Laat geen vuile taal over uw lippen komen, maar alleen goede en waar nodig opbouwende woorden die goed doen aan wie ze hoort.
Spreuken 10:19 - Een veelprater begaat al snel een misstap, wie zijn tong in toom houdt is verstandig.
Brengt het vruchten voort negatief over iemand te praten tegen anderen? Waarom zou iemand dat moeten weten, en is wat we zeggen wel de waarheid?
Hoe kijken we naar ons zelf, heeft dat er misschien iets mee te maken?
Marcus 12:31 - Het op een na belangrijkste is dit: "Heb uw naaste lief als uzelf." Er zijn geen geboden belangrijker dan deze.
Romeinen 2:1 - Het oordeel dat u over anderen velt, velt u over uzelf, want de dingen die u veroordeelt doet u zelf ook.
Jakobus 4:11 - Spreek geen kwaad van elkaar, broeders en zusters. Wie kwaadspreekt van een ander of een ander veroordeelt, spreekt kwaad van de wet en veroordeeld de wet.
Romeinen 15:2 - Laat ieder van ons zich richten op wat goed en opbouwend voor hem is.
Ik heb jarenlang het spannend gevonden om de deur uit te gaan, wat als mensen naar me kijken en iets van mij vinden? Als iemand mij (voor mijn gevoel) ook maar iets te lang aankeek kon ik al een dag onzeker zijn. Op een gegeven moment kun je dan ook zelf heel negatief naar anderen gaan kijken en van het slechte van iemand uitgaan. Je ziet iemand of iets dat je mooi vindt, je leest iets moois van iemand maar probeert dan toch zó te kijken dat er toch een mindere kant aanzit en spreekt het dan uit..herkenbaar?
Vaak is het probleem van praten over anderen, roddelen, je eigen zelfbeeld. Zowel voor degene die roddelt als degene waarover geroddeld wordt. Wat vind jij van jezelf, waar komen je gedachten over jezelf en elk ander vlak in je leven vandaan?
Zijn ze gebaseerd op wat de maatschappij en mensen tegen je zeggen, wat je partner of vriend(in) van je vind, of vind je jouw identiteit in God en wat Hij over jou te zeggen heeft in Zijn Woord? Ik heb Gods waarheid over (jou en) mij mogen vinden, en met vallen en opstaan probeer ik dit in m'n hoofd te prenten en hierop te gaan staan, als ik in de spiegel kijk, als ik met anderen in gesprek ben, dankbaar dat ik mag weten wie ik in Hem ben en dat hij ook mij mooi en uniek gemaakt heeft. Ik hoef het niet te halen uit mensen, maskers en social media etc.
Hoe kijk jij naar anderen? Geloof je dat God ons allemaal gemaakt heeft, ieder bijzonder en uniek?
Soms vind ik het ontzettend lastig, want ja, niet met iedereen kun je goed overweg, en sommigen zijn zo anders dan ik en dan kan dat botsen, om dan niet negatief te denken is lastig, maar ik heb mogen leren dit bij God te brengen, het is niet aan mij, ik heb niets aan deze gedachten en zeker niet om ze uit te spreken naar anderen. Ik spreek ze uit naar Hem en vraag om inzicht, vergeving en eerlijkheid. Eerlijk zijn in alles is zo belangrijk, vooral tegenover jezelf. De Waarheid heb je nodig om met jezelf en anderen om te gaan, daar mag je je identiteit uit halen en die gaan toepassen naar jezelf en anderen toe. Ik ben dankbaar dat we dat vanuit de Bijbel (Gods waarheid) mogen leren te doen!
Ik hou van mensen, hoe verschillend we ook zijn, wat prachtig dat God ons allemaal weer anders gemaakt heeft, dat we met elkaar in gesprek kunnen, en of we het nou eens zijn of niet toch in liefde met elkaar kunnen leven, kunnen luisteren en elkaar bemoedigen en opbouwen. Elkaar respecteren in wie we zijn, is dat uiteindelijk niet wat we allemaal willen?
Ik wens je een hele fijne week toe!
Liefs,
Mendel